"Lolita" najgłośniejsza powieść Nabokova, jednego z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, jest opisem seksualnej obsesji czterdziestoletniego mężczyzny na punkcie dwunastoletniej dziewczynki Dolores. Powieść przetłumaczono na kilkadziesiąt języków, wydawano ją w atmosferze kontrowersji i protestów, a autora pomawiano o pornografię i pedofilię. Obecnie uznawana jest za jedno z arcydzieł literatury światowej. Sfilmował ją w 1962 roku Stanley Kubrick i ponownie w 1997 Adrian Lyne."
Ja po jej przeczytaniu mam mieszane uczucia. Choć "uporałam się" z nią w trzy dni, to momentami mnie nudziła, a czasami usypiał trochę styl. Wydaje mi się, że miałam za duże oczekiwania wobec tej książki. Podobał mi się sposób wykreowania postaci, a także przedstawienia szczerości na tematy tzw. tabu. Na plus narracja pierwszoosobowa, coś na kształt pamiętnika Humberta. Odrzucały mnie zwroty, a nawet całe zdania wprowadzane przez głównego bohatera po francusku.
Może powinnam jeszcze dorosnąć do tej powieści (czasem tak mam i z książkami, i z płytami, a nawet z filmami), więc może powrócę do niej za jakiś czas.
To na pewno nie moje jedyne spotkanie z Nabokovem.
Cieszę się z Twojej recenzji Lolity bo ja mam zwykle problem i złe samopoczucie gdy odbieram książkę nie tak jak być może powinnam i im więcej osób widzi ją podobnie tym dla mnie lepiej:) Myślę, że to jest tak jak piszesz - czytając L nie dorosłyśmy jeszcze. Ja dziś już wiem, że ją przeczytam ponownie. Nie chcę wtedy aby osobisty odbiór przesłonił mi warsztat autora - treść i styl. Skupię się właśnie na tej stronie Lolity:)
OdpowiedzUsuńWitam:-) Ja oglądałam film (tą nowszą wersję) i przyznam, że bardzo mi się spodobał. Świetnie zagrany. Sam temat kontrowersyjny, to oczywiste, ale film świetny.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam