"Mucha" J. Skowroński

Jacka Skowrońskiego, autora „Muchy” poznałam już przy okazji jego opowiadania „Kosztowny błąd” w pracy zbiorowej pt.: „Mogliby w końcu kogoś zabić”. Zrobił wtedy na mnie bardzo dobre wrażenie, historia była całkowicie poplątana i fajnie się ją czytało. Gdy wydawnictwo Oficynka zaproponowało mi jego książkę „Mucha” nie mogłam się oprzeć, musiałam przeczytać. Wynika to też z tego, że o polskim kryminale mówi się niewiele. A ja ostatnio lubuję się w polskich autorach i chcę więcej i więcej. Także kryminałów.

Głównym bohaterem „Muchy” jest agent ubezpieczeniowy Apoloniusz, który podczas wizyty u klientki o przedłużenie polisy widzi przez okno niecodzienną sytuację. Niecodzienność ta jest o tyle niemiła, że od tego jednego widoku zależy jego życie. Pechowo Apoloniusz znalazł się w złym miejscu w niewłaściwym czasie. Jedno spojrzenie, gangsterzy wykończający jakiegoś człowieka i podchwycony przez jednego z nich wzrok agenta rozpoczyna walkę na śmierć i życie. Przecież mafia potrafi znaleźć każdego człowieka...

„Zło nie potrzebuje uzasadnienia, ono czasem po prostu jest, bezcelowe, zapisane w genach jak kolor skóry czy skłonność do hazardu, a przez to budzące jeszcze większą grozę.” (s. 142)

Książka zaczęła się bardzo obiecująco, ale muszę przyznać ze to nic w porównaniu z tym co będzie działo się dalej. Apoloniusz nie ma zamiaru odpuszczać i dać się wykończyć jakiemuś gangsterowi. Groźba skrzywdzenia córki i żony działa na niego jak płachta na byka. Nagle potrafi robić rzeczy o które się nawet nie podejrzewał. Kontakty z przeszłości także bardzo się przydają. Apoloniusz zaczyna się kryć, jednocześnie wymyślając wiele rzeczy, które mogłyby uprzykrzyć życie ścigającej go mafii. Pojedynek z gangsterem Muchą jest teraz dla niego najważniejszą sprawą. Później następuje wiele nieprawdopodobnych sytuacji, zasadzek, wpadek, spotkań czy pościgów. Książka porównywana jest do gangsterskiego „Żądła” i trzeba przyznać, że jest ono nader trafne.

Jacek Skowroński serwuje nam dobrą powieść kryminalną, która bawi i trzyma w napięciu. Całość osadzona jest mocno w realiach współczesnej Warszawy oraz pełna postaci z rubryk kryminalnych naszych gazet. W tej książce nic nie jest pewne, a kolejne pomysły Apoloniusza niejednego wprawią w duże zdumienie. Autor posługuje się prosty językiem, momentami nawet slangowym, ale wszystko zależy od postaci i sytuacji. Na plus muszę także zaliczyć pierwszoosobową narrację, dzięki której jeszcze bardziej wczuwamy się w książkę i stajemy się tak jakby wspólnikami Apoloniusza w jego działaniach.

Po kolejnym polskim kryminale jestem pewna, że warto je czytać. W najbliższym czasie mam zamiar zapoznać się z poprzednią książką Jacka Skowrońskiego „Był sobie złodziej”. A po cichutku będę liczyć na sfilmowanie „Muchy”...

Trzeba także przyznać, że książka ma bardzo fajną okładkę. Jest prosta, ale jednocześnie bardzo pasuje do całości powieści.

5/6

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa Oficynka.