"Proroctwo sióstr" M. Zink

Większość ludzi postrzega siostry bliźniaczki jako identyczne dziewczyny, mające wspólny pokój, grono przyjaciół, zainteresowania i marzenia. Są jakby nierozłączne i mocno ze sobą związane. Tak to wygląda na zewnątrz. Jednak nie zawsze bliźniacze więzi to radość dla obu sióstr, a czasem, jak w powieści „Proroctwo sióstr” to nawet duże niebezpieczeństwo.

Siostry bliźniaczki, Lia i Alice Milthorpe zostają sierotami. Śmierć ojca była ciosem dla wszystkich w rodzinie. Dodatkowo nastąpiła ona w niewyjaśnionych okolicznościach, a ciało znaleziono w pokoju, do którego nikt od dawna nie wchodził. Bliźniaczki w starym domu mają teraz mieszkać jedynie z niepełnosprawnym bratem i ciotką Virginią. W dniu śmierci ojca na nadgarstku Lii pojawiło się tajemnicze znamię, którego pochodzenia nie potrafiła wyjaśnić. Wiedziała jednak, że już kiedyś widziała podobny znak w książce swojego ojca. W celu wyjaśnienia tajemnicy udaje się do biblioteki, w której jej chłopak i jego ojciec katalogują książki należące do zmarłego. James odnajduje podczas pracy starą książkę, którą bardzo chciał pokazać Lii, ponieważ uważał że ojciec schował ją dla niej. Treść starego proroctwa jeszcze bardziej zwiększa obawy dotyczącą znamienia i samego przesłania przepowiedni. Czyżby ona i Alice mogły być siostrami, o których mowa w książce? Której z nich przypadnie wykonanie zadań należących do Strażniczki, a która będzie Bramą? W tym momencie Lia wie, że to co widziała poprzedniej nocy w Czarnym Pokoju to nie przypadek, a Alice może wiedzieć na temat przepowiedni więcej niż chce pokazać.

Narratorką powieści jest Lia, która tak jak Alice ma szesnaście lat. Od dłuższego czasu nie czuje się związana z siostrą, a nawet coraz częściej unika jej towarzystwa. Śmierć ojca ostatecznie rozdzieliła siostry, a tajemnicze proroctwo sprawiło, że stały się dla siebie śmiertelnymi wrogami.

Akcja powieści toczy się pod koniec XIX wieku i zawiera wszelkie elementy charakterystyczne dla tamtej epoki. Stare proroctwo, tajemnice i mitologia w niesamowity sposób łączą się w tej powieści i przyciągają czytelnika. Szkoda tylko, że autorka całą historię przedstawia z jednej strony, nie pozwalając dojść do głosu Alice. Nie spodziewałam się, że jestem w stanie tak szybko i z takim zainteresowanie przeczytać książkę przeznaczoną dla młodzieży. Z przyjemnością sięgnę także po pozostałe części tej trylogii.

Chciałabym także zwrócić uwagę na piękną oprawę graficzną książki, która bardzo do niej pasuje.



Książkę otrzymałam do recenzji od wydawnictwa Telbit.