Książek poruszających temat II wojny światowej jest na rynku bardzo dużo. Głównie są to historie oparte na faktach, pamiętniki, wspomnienia, opowieści świadków. Przy nich pojawiają się także powieści, w całości będące fikcją literacką odnoszącą się jedynie do tego okresu w dziejach świata. Czy jest to jednak fikcja? Przecież w każdej fikcji, jest jakieś ziarnko prawdy. Przecież wojna to czas, w którym nic nie jest normalne i wszystko może się wydarzyć. Może więc, historia stworzona Zofię Borowską-Wyrwę także miała miejsce?
Narracja w książce toczy się dwutorowo. Z jednej strony poznajemy życie Niemca, Arnolda Neugebauera, bohatera I Wojny Światowej, odznaczonego Krzyżem Żelaznym za zasługi dla swego kraju. Inwalida wojenny żyje spokojnie w Niemczech ze swoją rodziną. Jednak widmo nadciągającej wojny i bezgraniczne uwielbienie jego dzieci dla Hitlera, powoduje że znów zaczyna się bać ujawnienia wiadomości o żydowskich przodkach w rodzinie. Wszystko komplikuje się, gdy jego syn chce wejść w szeregi SS, a Arnold zostaje wysłany do dworu w Generalnej Guberni. Z drugiej strony historię opowiada Magdalena Sobańska, żona polskiego majora, więzionego w niewoli. Z powodu wojny mąż wysłał ją do krewnych w Złotnikach, by tam czekała na jego powrót. Magda jako mieszkanka Warszawy nie jest zadowolona z życia na wsi, tęskni za mężem i rozrywkami. Z czasem jednak zaprzyjaźnia się z kuzynem męża i zyskując jego zaufanie staje się jedną z osób działających dla „podziemia”. Dalsze losy bohaterów nabierają tempa, gdy pewnego dnia los zetknie ich ze sobą.
„Skaza” to ciekawa książka, poruszająca „temat-rzeka”, czyli okres II wojny światowej i problemy poszczególnych narodowości. W powieści poznajemy losy zarówno Polaków, Niemców, jak i Żydów. Oprócz wciągającej fabuły, autorka dostarcza tematów do przemyśleń. W wielu momentach czytelnik może zastanawiać się, czy będąc w sytuacji któregoś z bohaterów postąpił by tak jak on, czy wręcz odwrotnie. Przykłady różnych historii stawiają nas przed ogromem problemów, z którymi musieli zmierzyć się ludzie w tamtym okresie czasu. Książka jest także dobrze przygotowana od strony źródłowej. Na końcu książki jest nawet bibliografia źródeł, z których korzystała autorka przy pisaniu pracy.
5/6
Książkę otrzymałam od wydawnictwa Novae Res.
Generalnie jestem nastawiona na NIE wobec tego typu tematyki, ale kiedy wspomniałaś, że jest to niemal czysta fikcja, w momencie bardziej się ku lekturze skłoniłam. Nawet nie wiem z czego to wynika, ale nieco mnie to zaniepokoiło... Boję się czytać o prawdzie? A skąd pewność, że - jak piszesz - nie ma ziarna prawdy w tej historii? Mimo wszystko, jeśli miałaby po nią sięgnąć, musiałabym najpierw się zastanowić. Zobaczymy :)
OdpowiedzUsuńKsiążkę czytałam i pamiętam, że zrobiła na mnie niemałe wrażenie:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!!
Ja również przeczytałam tą ksiązkę i pamiętam jak bardzo mi się podobała :)
OdpowiedzUsuńKsiążka jest świetna! Polecam także poprzednią książkę tej autorki - "Ostatnie pokolenie"
OdpowiedzUsuń-Julia