"Czysta jak łza" Ch. Harris

Autorką serii o Lily Bard jest Charlaine Harris, znana przede wszystkim z powieści, na podstawie których powstał serial „True Blood”. Jej wcześniejszych, a właściwie wcześniej wydanych u nas książek nie miałam okazji czytać. Serial, który zakończyłam oglądać na początku drugiego sezonu wystarczająco mnie odrzucił. Postanowiłam jednak, że dam szansę kryminałom, choć perspektywa rozwiązywania zagadkowych morderstw przez sprzątaczkę, wydała mi się trochę dziwna.

Lily Bard, jak już wcześniej wspomniałam sprząta w bloku, nazywanym przez właściciela Apartamentami Ogrodowymi w mieście Shakespeare. Kobieta mieszka sama, nie utrzymuje z nikim w mieście bliższych kontaktów, wydaje się nieprzystępna i tajemnicza. Jej jedyną przyjemnością są treningi karate, i to właśnie podczas tych zajęć i na siłowni spędza najwięcej wolnego czasu. Lily ma za sobą bolesną przeszłość, przez którą prawie zerwała kontakty z rodziną, przeprowadzając się podczas ostatnich kilku lat w różne miejsca. Wydawało jej się, że w Shakespeare może osiąść na stałe, a jej przeszłość nie wyjdzie na jaw. Wszystko zmienia się pewnej nocy, gdy znajduje ciało właściciela bloku. Policja odkrywa jej tajemnice, a przy okazji dowiaduje się o niej ktoś niepowołany. Spokojna egzystencja Lily zostaje naruszona, a ona będzie musiała się zmierzyć z ludźmi, który nie życzą jej dobrze. W międzyczasie sprzątaczka będzie prowadzić własne śledztwo, a w tym zdecydowanie pomoże jej praca, którą wykonuje. Przecież wiadomo, że podczas sprzątania w mieszkaniach, oprócz brudnej bielizny, można też znaleźć inne brudy...

Jedną z ciekawszych rzeczy, które zaobserwowałam w tej książce, jest przedstawienie małomiasteczkowego społeczeństwa, w którym wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą. Nic nie sprawia ludziom takiej złości, jak to, że ktoś jest nowy, a szansę na poznanie jego przeszłości są małe. Osoby z takich społeczeństw uwielbiają osądzać innych ludzi, wytykać im błędy i nie pozwalają im o nich zapomnieć. Dla skrytych ludzi musi być to ciężkie doświadczenie, bo są oceniani przez pryzmat wyobrażeń i plotek.

„Czystą jak łza” czyta się dość szybko, jednak nie ma w niej za wiele z dobrego kryminału. Zagadkowe morderstwo często schodzi na drugi plan, podczas gdy autorka bardziej skupia się na samej Lily, jej przeszłości i życiu osobistym. Patrząc na lata wydawania tej serii w Stanach Zjednoczonych (1996-2001), książki już swoje odleżały, dlatego przy obecnej ilości świetnych kryminałów raczej nie odniosą dużego sukcesu wydawniczego. Akcja niestety nie porywa, nie czuje się napięcia, mogłabym ją spokojnie odłożyć nawet na kilka dni. Nie zdecydowałam się jednak na to, bo czułam, że mogę szybko do niej nie wrócić. Samo rozwiązywanie zagadki bardziej odgrywa się w głowie Lily, więc czytelnik nie ma szans na domyślenie się mordercy przed czasem. Można to zaliczyć jako drugi plus tej książki, sami przyznacie, że to raczej niewiele?

Podsumowując, ot czytadło, głównie dla fanów Charlaine Harris, którzy chcą zapoznać się z jej wcześniejszymi książkami.