"Mała Dorrit" reż. D. Lawrence, A. Smith, D. Walsh

Reżyseria: Diarmuid Lawrence, Adam Smith, Dearbhla Walsh
Gatunek: serial kostiumowy / obyczajowy
Czas trwania: 8 odc. x 50 min (400 min.)
Kraj / Rok produkcji: Wielka Brytania 2008

„Mała Dorrit” to kolejny serial stworzony przez BBC, który miałam okazję obejrzeć. Po dwóch poprzednich świetnych wyborach nie mogłam się doczekać, by przekonać się, że ekranizacje tej stacji są tworzone z rozmachem i z dbałością o szczegóły. Niestety nie czytałam powieści Dickensa, więc nie wiem na ile jest odwzorowana w serialu, ale chętnie się z nią zapoznam w najbliższym czasie.

Skrajna bieda kontra bogactwo, romantyczne uniesienia i okrutne zawirowania losu – to wszystko znajdziemy w tym poruszającym i niezwykle realistycznym serialu, który pokochają zarówno wielbiciele twórczości Charlesa Dickensa, jak również miłośnicy seriali kostiumowych.
Gdy, po wielu latach pobytu zagranicą, do Anglii wraca Artur Clennam, jego zainteresowanie wzbudza pracująca w domu jego matki młodziutka szwaczka, Amy Dorrit. Oschła i ponura pani Clennam nie ma w zwyczaju pomagać innym, dlaczego więc przyjęła Amy? Czy chce w ten sposób zadośćuczynić za swoje złe postępki? Próba odkrycia prawdy prowadzi Artura do więzienia dla dłużników Marshalsea, gdzie poznaje ojca Dorrit. To spotkanie sprawi, że odkryje tajemnicę, która będzie mieć wpływ nie tylko na jego życie…. /Best Film

Ciekawa i wciągająca fabuła w znacznym stopniu wynagrodziła mi dziwnie dobranych aktorów. Przyznaję się, że to nie moja działka, ale gra niektórych osób wydawała mi się sztuczna – chociaż może właśnie tak miało być. Charakterystyczne postacie wielu bohaterów skutecznie sprawiały, że Amy – czyli tytułowa Mała Dorrit, była jeszcze bardziej blada i niewidoczna. Problemy poruszane w serialu są typowe dla XIX wiecznej Anglii: bieda kontra bogactwo, mezalianse, tajemnice, romanse i morderstwa. Wiele tematów aktualnych jest także teraz, aż strach patrzeć na to, że przez tyle lat w niektórych kręgach/rodzinach nic się nie zmieniło. 

 

Wielbiciele seriali kostiumowych będą zadowoleni: strojów z każdej grupy społecznej jest niesamowici wiele. Twórcy naprawdę postarali się oddać tamtą epokę, także jeśli chodzi o samo miasto. Czuje się po prostu każdy skrawek przedstawianych miejsc, zarówno więzienia, jak i pięknych salonów i przyjęć. Takie seriale wymagają wielu przygotowań i doskonałej współpracy – chylę czoła nad wykonaniem. Muszę także pochwalić piękne wydanie – podobnie jak poprzednich – bogate w zdjęcia i opisy poszczególnych odcinków.